-10°C, zo koud was het hier afgelopen weekend. In de nacht daalde het zelfs nog wat. Het was een memorabel weekend dus, want temperaturen als dat kom je niet zo snel tegen in België. Een mooie laag sneeuw bedekte het zuiden van het land hier een we begaven ons letterlijk in een winter wonderland. ’s Avonds wanneer het donker wordt en de lichten in de huizen aangaan, lijkt het wel alsof je in een kerstfilm bent terecht gekomen. Ik zeg nu wel ’s avonds maar dat is eigenlijk al de late namiddag. Om maar een voorbeeldje te geven: vandaag ging de zon onder om 15u30, dat is toch al behoorlijk vroeg hé!
Genoeg over het weer nu, over naar de orde van de dag. Afgelopen weekend weekend kreeg ik hoog bezoek. Imke en Sofie, mijn kazouvriendjes, hadden een tijd terug al afgesproken om mij hier te komen bezoeken en vorige week was het eindelijk zo ver!
Ze kwamen aan op donderdag (al was het al vrijdagochtend toen ze ook werkelijk in Porvoo waren) en vlogen dinsdagmiddag weer naar huis. De tijd die we samen doorbrachten was super! We hadden elkaar alweer een hele tijd niet meer gezien en dus hadden we veel aan elkaar te vertellen, heel veel! Ik ben, geloof ik, wel de grootste babbelkous van ons gedrieën, maar Sofie en Imke kunnen er toch ook wat van hoor. (soort zoekt soort zeker?! )
Gelukkig hielden we het niet gewoon bij babbelen en zagen we toch ook wel wat van Finland.
’s Vrijdags wandelden we door de straten van Vahna Porvoo, of gewoon de oude stad van Porvoo, en we bezochten de campus waar ik nu al enkel maanden les volg. Ook de oude stad had een wit deken over zich liggen en dit maakte het kleine stadje, waar ik deze zomer al een beetje verliefd op werd, nog mooier! De kleuren van de huizen vormden een mooi contrast met al het wit eromheen en de paar cafeetjes die je er vindt, straalden warmte uit. We gingen ook een paar winkeltjes binnen waaronder één speelgoedwinkel en ik kan nu niet spreken in naam van Imke en Sofie, maar ik vond dat echt het paradijs. Het kind in mij kwam weer helemaal boven en ik werd er spontaan gelukkig van. Een bezoekje aan de campus deed Sofie en Imke helemaal versteld staan. Net zoals mij, hadden ze zoiets nog nooit gezien. Een campus met zetels in plaats van stoelen, met meer vergaderruimten dan klaslokalen etc., dat zie je nu eenmaal niet in België.
Op dag twee trokken we de natuur in. Niet zo heel ver vanwaar ik woon is er een eiland, Sikosaari, waar je een prachtig mooie wandeling kan doen. Vanuit het centrum van Porvoo is het heel gemakkelijk om op dit eiland te geraken. Je volgt het water en wanneer je de werkplaats voor de boten voorbij bent, slaag je rechts af. Vanaf daar begint er een pad tot op het eiland. Eens je weg bent van het vaste land, kom je in een echte oase van rust terecht. We hebben toch wel wat uren op het eiland gezeten en zijn hoogstens drie mensen tegengekomen. Perfect dus als je een dagje weg wilt met je vriendinnen en over alles wilt praten zonder je medeburger te storen.
Op het eiland is één uitgestippelde wandeling en gelukkig voor ons, had er iemand dit pad al eerder bewandeld, wat anders hadden we het nooit teruggevonden onder de sneeuw. Na enkele uren gewandeld te hebben, zeer goed te hebben genoten van de natuur en na een beetje avontuur (wat is er nu onder onze voeten, water of land?) hadden we het alle drie héél koud en besloten we nog snel een chocomelk te gaan drinken in de oude stad terwijl buiten de zon alweer onderging. (In dit cafeetje leerde Sofie mij hoe ik perfecte foto’s kan maken, ofzoiets…)
Zondag en maandag trokken we richting Helsinki en Suomenlinna. Een plan hadden we niet echt voor zondag, dus besloten we gewoon wat rond te lopen en de stad zo te verkennen. Drie kerken, de marktplaats aan het water, een zeer goede lunch en een hele wandeling door een minder toeristisch deel van de stad later en het was alweer bijna tijd om te vertrekken. We gingen eerst nog wel even langs het Fazercafé om een warme chocomelk te drinken, want je moet nu eenmaal iets van Fazer geprobeerd hebben als je naar Finland komt.
Maandag was het dan tijd voor Suomenlinna, een militair fort op een eiland voor Helsinki. Hier was ik eind augustus al eens geweest, maar dit keer was het door de sneeuw nóg beter! Ik was toen al erg onder de indruk, maar de sneeuw maakt alles nog een beetje spectaculairder. We trokken foto’s, babbelden nog wat meer, gingen iets drinken en wandelden rond tot we alles gezien hadden en het tijd was om weer op de boot richting Helsinki te stappen.
We gingen nog even ‘shoppen’ en vertrokken dan weer naar huis waar we aan onze laatste avond samen in Finland begonnen. (Dat klinkt dramatischer dan het in werkelijkheid was) Die brachten we, net zoals elke avond, door in mijn kamer met een film en eten.
Op dinsdag was het dan tijd voor Sofie en Imke om weer naar huis te keren, want het school gaat natuurlijk wel gewoon voort. Ik ging nog mee tot aan de bushalte, waar we uiteindelijk dan toch echt afscheid moesten nemen. Dat was niet gemakkelijk want het weekend was zo leuk geweest dat ik niets liever wilde dan dat ze konden blijven. Helaas pindakaas, dat ging niet, maar is het nog maar een maand en dan kan ik hen weeral terugzien! Ik heb in ieder geval wel een topweekend gehad en ben super blij en dankbaar dat ik zulke topvrienden heb die helemaal naar Finland willen komen om mij te bezoeken.
Tijd nu om af te ronden! Mijn volgende verhaal zal ten vroegste binnen twee weken verschijnen want volgend weekend vertrek ik voor een weekje naar Lapland. Daar zal dus ook wel een uitgebreid verslag van volgen.
Dankjewel allemaal om mijn blog te lezen en iedere keer met zoveel geduld te wachten op een nieuw berichtje!
Dikke knuffel en tot snel,
Lien xx
ps: Met dank aan Sofie en Imke voor de foto’s ps2: wie vindt de ‘rode draad’ in ons ‘fotoverhaal’