Één maand, zolang zit ik hier ondertussen al. 33 dagen om precies te zijn. Een maand vol emoties, plezier, verdriet, tranen en heel veel gelach. Een maand vol nieuwe vrienden, nieuwe lessen en nieuwe ervaringen.
De afgelopen maand zat vol ups en downs. Het was niet altijd gemakkelijk en ja ik heb veel geweend, maar afgezien van dit alles, is die maand toch echt voorbijgevlogen. Ik zeg het je, als je ooit iemand ontmoet die zegt dat de tijd niet kan vliegen want dat die geen vleugels heeft, stuur hem/haar dan maar eens op uitwisseling. Hij/zij zal snel van gedacht veranderen!
In een maand tijd ben ik mezelf meerdere keren tegengekomen en heb ik een hoop nieuwe dingen geleerd. Misschien had ik toch minder nagedacht over dit alles dan ik dacht en misschien was ik er toch minder klaar voor dan ik dacht. Misschien ben ik toch afhankelijker van mij familie dan ik dacht. Misschien is mijn kamer toch meer een happy place’ voor mij dan ik ooit doorhad. Allemaal dingen waar ik deze maand ben achter gekomen.
Na een maand hier te zijn, heb ik nog steeds heel tegensprekende gedachten. Je hebt de Lien die super gelukkig is dat ze hier is en het echt allemaal heel fijn vindt. Deze Lien is een beetje in shock dat er al een maand voorbij is want het lijkt net gisteren dat ze het vliegtuig opstapte. Deze Lien is een beetje bang dat de tijd haar gaat inhalen en dat ze op het einde niet genoeg tijd zal gehad hebben om alle dingen te doen die ze nog wil doen. En dan heb je die andere, minder positieve Lien. Deze Lien is iet wat blij dat de tijd zo vliegt want dan gaat de tijd tot ze mama, papa, broer en zus ziet sneller voorbij. Deze Lien heb ik zelf niet zo graag en zou ik heel graag uit mijn leven bannen. Ik ben ook helemaal niet trots op mezelf dat ik zo durf te denken, maar langs de andere kant denk ik wel dat het normaal is, niet?
Ik had nooit gedacht dat ik het zo moeilijk zou hebben met deze uitwisseling, maar had je me drie weken geleden verteld dat het nu al zo veel beter zou gaan, had ik je vast ook niet echt geloofd! Ik ben al zo veel sterker en mijn heimwee is al weer een beetje beter! Het is vooral moeilijk om na een gesprek op skype weer ‘afscheid’ te moeten nemen omdat je weet dat het volgende gesprek pas een week later weer plaatsvindt.
Hoewel het allemaal niet gemakkelijk is geweest heb ik toch al heel wat mooie ervaringen gehad. De daguitstapjes, de avonden vol kaartspelletjes, warme chocomelk drinken in Porvoo Old Town, ’s avonds allemaal samen eten, dat is allemaal zooooooo leuk! Vandaar dat ik steeds verward geraak over die tegenstrijdige gedachten (en dan vooral de negatieve). Hoe kan ik nu zo negatief denken als ik het toch allemaal super vind ook?!
Ik heb hier in een maand tijd trouwens ook al wel wat geleerd. Hieronder een kleine opsomming van dingen die ik geleerd heb.
Ik kan wel koken! (Bart ik hoop echt dat je dit leest, en zo niet, mama of papa kan iemand van jullie er voor zorgen dat hij dit toch leest?) Thuis wordt ik er altijd wat mee geplaagd dat ik niet kan koken (vaak in de hand gewerkt door mezelf) omdat ik het gewoon nooit doe. Dit was dan ook een grote zorg voor mezelf toen ik naar hier vertrok. Maar hey, ik leef nog steeds, heb mezelf nog niet vergiftigd en ik heb zelfs al heel lekker gegeten. Al mag ik niet té hard van stapel lopen want tijdens de week eet ik gewoonlijk warm op school en eet ik ’s avonds dus gewoon een beetje soep of een eitje…
De was doen is veel minder moeilijk dan ik dacht en vlaggetjes in je kamer kunnen perfect dienst doen als wasdraad indien je niet genoeg plaats hebt in je kamer om alles op te hangen.
Een kamer en het uitzicht ervan is echt heel belangrijk voor mij. Door de weken door heb ik mijn kamer wat persoonlijker gemaakt en het begint steeds meer huiselijk aan te voelen. Hierover zei een vriendin hier een tijd terug trouwens iets prachtig. Ze gaf me de quote: “Home is not a place, it’s a feeling“, en dat koester ik nu echt, want hoewel mijn kamer er misschien niet helemaal als een thuis uitziet, begint het dit toch meer en meer te worden.
Boodschappen doen wordt hier ook steeds gemakkelijker. In het begin kon ik vaak echt niet inschatten wat ik allemaal nodig zou hebben, maar dat is nu al veel beter. Ik was ook vaak bang dat ik veel te veel geld aan het uitgeven was, maar ondertussen heb ik beseft dat het leven in Finland nu eenmaal duurder is en dat ik dus best wel goed bezig ben. (bedankt mama voor de bemoedigende woorden zo nu en dan ) Ik ben trouwens wel een beetje trots op mezelf want ik heb ontdekt dat ik liever geld uitgeef aan fruit dan aan koeken en dat is toch wel positief geloof ik…
De beste remedie tegen heimwee is bezig blijven. Als je steeds bezig blijft met vanalles en nog wat dan heb je gewoon de tijd niet om aan thuis te denken en verdrietig te zijn. En extra positief puntje hieraan is dat je meer naar buiten gaat en dingen gaat bezoeken, dus je ziet ook gewoon nog eens wat meer van het land!
Ik heb ook geleerd dat hoe oud ik ook word, ik mijn mamaatje altijd bij mij zal willen als ik ziek ben. Want hoe goed je ook voor jezelf kan zorgen en hoe goed de medicijnen ook kunnen helpen, een mama die voor je zorgt is beter dan eender welk medicijn.
Dat waren, geloof ik, wel genoeg lessen vandaag. Als ik alles zou moeten opnoemen dat ik al ontdekt heb over mezelf, over leven op jezelf, over Finland en over op uitwisseling gaan, dan zou ik een boek kunnen schrijven, dus dat zal ik maar niet doen zeker? Onthoud maar gewoon dat het al 5 zeer leervolle en uitdagende weken waren voor mij.
Hoe deze week nu eigenlijk geweest is, zie ik jullie al denken. Wel, goed! Zondag had ik, net al zaterdag, een vrij luie dag. (Maar zoals ik al zei, dat moet ook kunnen). Maandag had ik gewoon een hele dag les en dinsdag ook. Het was best wel goed dat we deze twee dagen niets speciaal deden want ik was een beetje ziek. Een kop vol snot en een hele erge hoest. En hoofdpijn, jongens toch, zo erg had ik het al lang niet meer gehad! Maar met en goede hoestsiroop en wat wondermiddeltjes van de mama en de papa ben ik dat snel weer te boven gekomen!
Woensdag was wel een beetje speciaal. Toen trokken we met de school naar Haltia en Nuuskio National Park. Dat eerste is een bezoekerscentrum met een ‘museum’ over alle natuurparken hier in Finland. We kregen een rondleiding en mochten zelfs even in een grot van een beer kruipen! (Geen echte natuurlijk hé, zo zot zijn ze hier nu ook weer niet). ’s Middags aten we aan een meer (hoe kan het ook anders in Finland?) en daarna reden we met de bus richting een parking in het nationaal park. Daar deden we met ze’n allen een wandeling om daarna terug huiswaarts te keren. ’s Avonds besloot ik er nog maar eens vroeg in te kruipen, want al dat wandelen had mijn hoofd helaas geen goed gedaan.
Donderdag had ik gelukkig enkel Spaans van 17u tot 19u dus kon ik door de dag goed uitrusten en zeer last minute werd ook mij les van vrijdag gecanceld, wat best fijn was. Ik heb daardoor dit weekend heel goed kunnen werken voor school wat ook wel positief was, want ik had nog nooit echt motivatie gevonden om dat te doen. (Dank aan Imke om me zulke goede motivatie te geven;) )!
Dat was het dan zowat voor deze week, want ook vandaag heb ik gewoon gewerkt voor school, mijn kamer gestofzuigd en gepoetst en mijn was gedaan. Niets speciaal!
Hoog tijd nu om te stoppen met schrijven want mijn post is weeral veeeeeeeel te lang aan het worden. Als je het tot hier gehaald hebt, in ieder geval bedankt om te blijven lezen en hopelijk heb je er wat van kunnen genieten!
Ik ga voor de rest nog wat van mijn avond, thee en koekjes genieten (Ik heb nooit gezegd dat ik er geen kocht, gewoon minder dan fruitjes!) en hopelijk kunnen jullie dat ook doen.
Dikke kus aan iedereen daar en een dikke knuffel ook! En aan alle studenten: Veel succes maandag met jullie eerste schooldag! Het komt allemaal goed, ik overleef ook al vier weken! (Stiekem ben ik zelfs blij dat jullie moeten beginnen want ik begon al die vakantiefoto’s toch wat beu te geraken hoor…)
Tot de volgende! Lien xxx
Ps: Hier nog wat foto’s van mijn kamer, het gebouw, mijn fiets en paddenstoelen die ik hier vlakbij vond, want ik besefte plots dat ik nog niet echt getoond heb hoe ik nu woon… en ook nog een links naar een filmpje waarin je de school zeer mooi te zien krijgt! (https://www.youtube.com/watch?v=m9QbaMUblWk)
